Tuesday, February 11, 2014

झलकतो चंद्र

झलकतो चंद्र हायवेवरच्या विदीर्ण आकाशात
आणि रस्तावरचे कुत्रे भुंकतात सरावाच्या असूयेने
मालकाच्या लोभसवाण्या पुष्ट कुत्र्यांकडे पहात

आपला आत्मा तसू तसू वाटला आहे असा या भटक्या किंवा बांधलेल्या कुत्र्यांत,
निमिषार्धात गायब होणाऱ्या स्वार्थी हरहुन्नरी मांजरांत
आणि उशिरा रस्त्यावर असणाऱ्या भरधाव निवांत गाड्यांत
आणि तरीही राहत फतेह आली खान म्हणतो
‘साजिश मे सामील सारा जहॉं है’

एका क्वार्टरला एवढी अनुभूती
खंबा मारतो तर ह्या कुत्र्यांसोबत मीही भिडवली असती माझी हाक  
निऑन दिव्यांच्या या भासमान अवकाशात

कॅपिटलिस्ट दिवसाने चिणलेली टीचभर रात्र देते घाबरट ढेकर
त्या वेळेला ह्या रस्त्यांच्या कडेने कुसा बदलतात
कामोत्सुक जीव, कोरी करकरीत बालके आणि रिकामे वृद्ध
आणि तरीही जाते वेळ सरकत
सगळ्यांवर आपली चिंधी फिरवत
गतानुगतिक फिलोसॉफर तेव्हा उसासा देतो  
इन द लोंग रन वी ऑल आर डेड  

    

हरवलेल्या हिवाळ्याच्या कविता

उंबऱ्याशी आलेल्या दुःखाच्या घिरट्या आहेत शहरावर. खरंतर हा डिसेंबर आहे , जिथे आपण वर्षभराचे घाव हलक्या सुखाच्या रंगीन मृगजळात विसरू शक...