स्तब्धतेच्या मुळाशी नसे निर्मितीचे समाधान
आयुष्याची मुळे कोरडी आणि न भागलेली तहान
रिता असे घडा समजेचा, कोलाहल माहितीचा
अर्थाचा दाणा नसे रुजलेला, पोकळ साचा
थरावर थर, ओल खोलवर, तृष्णेचे रोप
शब्दांचे कंपोस्ट सडलेले, तण वाढे अपोआप
मौनाचा गारवा, सुखी झुळूक आत्मसंवादी
थडथडे नाडी, वाहे निवांत रक्त-नदी
आसमंत झाला अस्पष्ट, निवाले सगे, सोयरे, मित्र
हा आत्म्याचा हिवाळा, आता दीर्घनिद्रा सत्र
वीरो, मावळो, निवो दिवस अस्वस्थ बेलगाम
जुळो, सापडो, समजो एक सत्य ठाम
प्रतिज्ञा, प्रार्थना, विनंत्या, धमकी धडधडीत
फुक्या म्हणे आहे थंडी बरे झोपणे गोधडीत
हरवलेल्या हिवाळ्याच्या कविता
उंबऱ्याशी आलेल्या दुःखाच्या घिरट्या आहेत शहरावर. खरंतर हा डिसेंबर आहे , जिथे आपण वर्षभराचे घाव हलक्या सुखाच्या रंगीन मृगजळात विसरू शक...
-
उंबऱ्याशी आलेल्या दुःखाच्या घिरट्या आहेत शहरावर. खरंतर हा डिसेंबर आहे , जिथे आपण वर्षभराचे घाव हलक्या सुखाच्या रंगीन मृगजळात विसरू शक...
-
मागच्या वर्षी कधी वर्तमानपत्रात, कधी फेसबुकवर मी ‘हंडाभर चांदण्या’ बद्दल वाचलं होतं. मग केवळ १०० रुपये तिकिटात आपल्या शहरातील नाट...
-
आजचे मरण उद्यावर ढकलले , तसे उद्याचे कलले किंचित परवावर , आणि परवाचे अंशतः तेरवावर टीचभर जागा झाली तिथे थोडे बूड टेकले खोल श्वास घे...