फिके लावण्य चारपदरी रस्त्यांचे
हायवेच्या शुष्क कडांना लगडलेली
असंख्य माणसे,
त्यांच्या विरक्या स्वस्त कपड्यांसकट,
रबरी झीजक्या चपलांसकट
आणि शहराच्या दमदार वाढत्या
त्रिज्येत चिणून गेलेल्या सपाट जगण्यासकट
अदृश्य होत चाललेली.....
दोन भाग होत आले आहेत इथे....
एक धुंद अस्मानी नशेचा
आणि एक किडक्या बैचैन मृगजळाचा..
एक भागात वाटली आहे समाधानी खिरापत
दुसरीकडे नपुसंक स्वप्नांनी शेज सजवलेली
भरपेट जेवणाची उच्च मध्यमवर्गीय ढेकर देऊन
संवेदनशिलतेचा टिश्यू पेपर घेतलेला तोंड पुसायला
वांझ निर्मितीचे आयते झगे आणि मग
सामाजिक वीकेंड...
दोष कोणाचाच नाही...
तत्वांचे हिमनग विरघळल्यावर
उरलेल्या चिखलात बरबटलेले सारेच....
काही उपडे पडलेले, काही पालथे
हरवलेल्या हिवाळ्याच्या कविता
उंबऱ्याशी आलेल्या दुःखाच्या घिरट्या आहेत शहरावर. खरंतर हा डिसेंबर आहे , जिथे आपण वर्षभराचे घाव हलक्या सुखाच्या रंगीन मृगजळात विसरू शक...
-
उंबऱ्याशी आलेल्या दुःखाच्या घिरट्या आहेत शहरावर. खरंतर हा डिसेंबर आहे , जिथे आपण वर्षभराचे घाव हलक्या सुखाच्या रंगीन मृगजळात विसरू शक...
-
मागच्या वर्षी कधी वर्तमानपत्रात, कधी फेसबुकवर मी ‘हंडाभर चांदण्या’ बद्दल वाचलं होतं. मग केवळ १०० रुपये तिकिटात आपल्या शहरातील नाट...
-
आजचे मरण उद्यावर ढकलले , तसे उद्याचे कलले किंचित परवावर , आणि परवाचे अंशतः तेरवावर टीचभर जागा झाली तिथे थोडे बूड टेकले खोल श्वास घे...