फिके लावण्य चारपदरी रस्त्यांचे
हायवेच्या शुष्क कडांना लगडलेली
असंख्य माणसे,
त्यांच्या विरक्या स्वस्त कपड्यांसकट,
रबरी झीजक्या चपलांसकट
आणि शहराच्या दमदार वाढत्या
त्रिज्येत चिणून गेलेल्या सपाट जगण्यासकट
अदृश्य होत चाललेली.....
दोन भाग होत आले आहेत इथे....
एक धुंद अस्मानी नशेचा
आणि एक किडक्या बैचैन मृगजळाचा..
एक भागात वाटली आहे समाधानी खिरापत
दुसरीकडे नपुसंक स्वप्नांनी शेज सजवलेली
भरपेट जेवणाची उच्च मध्यमवर्गीय ढेकर देऊन
संवेदनशिलतेचा टिश्यू पेपर घेतलेला तोंड पुसायला
वांझ निर्मितीचे आयते झगे आणि मग
सामाजिक वीकेंड...
दोष कोणाचाच नाही...
तत्वांचे हिमनग विरघळल्यावर
उरलेल्या चिखलात बरबटलेले सारेच....
काही उपडे पडलेले, काही पालथे
-
मागच्या वर्षी कधी वर्तमानपत्रात, कधी फेसबुकवर मी ‘हंडाभर चांदण्या’ बद्दल वाचलं होतं. मग केवळ १०० रुपये तिकिटात आपल्या शहरातील नाट... -
तिथे जे डोंगर आहेत तिथे आपल्याला जायचं आहे, ते डोंगर, ज्यांच्या अस्तित्वाच्या रेषा दिसतायेत धुकट धुकट, तिथे. तू.सोबत चाल किंवा एकटा आपापला ...
-
अनंतचतुर्दशीला घरात बसून धातुकी कंपने अनुभवताना मी हे विचार सुरु केले. मनोरंजन किंवा closure हेच त्याचे प्रमुख उद्दिष्ट आहे, पण झालाच त...