स्यूडोवैराग्यवर्णन

आला वासनांचा कंटाळा
लावला लालसेला टाळा
आतील गडबड घोटाळा
संख्येअभावी तहकूब

शोधिले पण नाही मिळाले
वाचिले पण नाही कळाले
शेवटी अंगाभोवती गुंडाळले
सक्तीचे एकटेपण

महागाई मारी गांड
नको संसाराचे लचांड
उगा दररोज भांडाभांड
वैराग्य हस्तमैथुनी

तुका-नामा, मार्क्स, कामू
सार्या ग्रंथांचा केला चमू
नका पुन्हा या घरी जमू
तुम्ही बरे लायब्ररीमध्ये

उगा तत्वांची नको झोळी
कशाला जीवाची करा होळी
गेली हातून पुरणपोळी
आता सात्विक राइसप्लेट

असे झाले शांत-क्लांत चित्त
वाढे- ओसरे अवखळ पित्त
कुणा मेनेकेचे निमित्त
आणि अवघे स:ख्खलन

स्वप्नांची फेकिली जळमटे
जळो आठवांची चिरगुटे
आता रात्रीवर उमटे
झोप रिकामी

असा चालीला प्रवास
ठाम माझा कयास
नको अजून सायास
लाभिली मज मुक्ती सक्तीची

दमल्या जाणीवा बोथठल्या
संवेदना गार गोठल्या
आत उरत साठल्या
वांझ होऊनी

इंद्रिये घेती व्हीआरेस
मेंदूस आला जबर फेस
निवाले शोक चिंता सोस
आता शब्द रिकामे

समाज प्रगती संकट
नको काही अंगलट
आपुले आपल्याशी झांगट
चालू द्यावे

येईल तसा घ्यावा दिस
काढू नये जगण्याचा कीस
न करावी घासाघीस
समाधानी व्हावया

फासळ्या आणि आतडी
शरीराची एक गोधडी
बांधावी अस्तित्व झोपडी
रहावे निगुतीने

जाणावे हे स्युडो वैराग्य
हाती न आले काही भोग्य
तेव्हा हाच मार्ग योग्य
कोल्ह्यास द्राक्षे आंबट