शब्द असे अडकले आहेत, दिवस थबकून बसला आहे
कंटाळ्याची गोधडी पांघरुन
थिजला आहे पाउस तट्ट फुगलेल्या ढगात
रात्र संपली केव्हा तर्र होऊन
केव्हा उगवला नियमित सूर्य
तीच तीच गाणी, तेच उतू जाण शब्दांचं
नवे काही सापडावे असं शिल्लक आहे का काही
ह्या खोलवर मानवी खोदकामात
खूप दूरच्या प्रश्नांचे ओरखडे आहेत शब्दांवर
वांझोट्या जाणीवा आणि नपुंसक आव्हाने
एकटेपणाने केला आहे खोलवर वार
मला दुसरं माणूस हि एक कल्पना वाटू लागलीये
आता उत्खनन करावं थोडं
आपल्याच आत शोधावा हडप्पा
कुठे लागतोय पाहावा का कातळ
किंवा अजून न सापडलेला झरा
शब्दांमध्ये अडकलेली अव्यक्त स्पेस
अर्धाविरामात गुदमरलेली एक्सप्रेशन्स
यांना जरा मलमपट्टी करावी
चार फुले वाहावीत जुन्या कवितांच्या स्मृतीस्तम्भावर
आठवणी जपण्याची सनातन रूढी
प्रोजेक्ट कराव्यात न जगता आलेल्या शक्यता
द्यावा त्यांना रोमेंटिक लूक
निशाण ठोकावे नवनिर्मितीचे
शाश्वत कंटाळ्याच्या माळरानावर
-
मागच्या वर्षी कधी वर्तमानपत्रात, कधी फेसबुकवर मी ‘हंडाभर चांदण्या’ बद्दल वाचलं होतं. मग केवळ १०० रुपये तिकिटात आपल्या शहरातील नाट... -
तिथे जे डोंगर आहेत तिथे आपल्याला जायचं आहे, ते डोंगर, ज्यांच्या अस्तित्वाच्या रेषा दिसतायेत धुकट धुकट, तिथे. तू.सोबत चाल किंवा एकटा आपापला ...
-
अनंतचतुर्दशीला घरात बसून धातुकी कंपने अनुभवताना मी हे विचार सुरु केले. मनोरंजन किंवा closure हेच त्याचे प्रमुख उद्दिष्ट आहे, पण झालाच त...