रात्रीच्या भासानी विणलंय एक हळुवार कोश
प्रश्नांचं काहूरही आत्ता निद्रिस्त
ओलांडत गेलो ते प्रदेश स्मरणांच्या गंधाआड
राहिलेल्याची हुरहूर मंदावून मालवलेली

शांततेचा नाद जाणीवेच्या समेवर येऊन
मी आहे त्या क्षणात निवांत
स्तब्धता अशी, श्वासांच्या वेशी फिकट झालेल्या
मलाच येईना माझा बोलावा
काळजाच्या तळाशी सुखान्ती ओलावा

टिकेल कुठवर हे मौनाचे मृगजळ
कुठवर थांबेल विभ्रमी वादळ

उमलत्या फुलाला मातीच्या
शाश्वताचा दिलासा
शांततेच्या पटलावर अधुर्या
चांदण्याचा कवडसा