पेपरच्या पहिल्या पानावर एक मोठी जाहीरात
त्यात
निळे निळे आकाश,
त्याखाली हिरवे हिरवे गवत
आणि त्यात धावणारे गोबरे गोबरे पोर
ताज्या दिवसाच्या
ताज्या सकाळचा
निमताजा पेपर
सरकवला जातो पिशवीत
पोळीभाजीच्या डब्याबरोबर
त्यानन्तर
लोकलच्या गर्दित,फोर्थसीटवरच्या अर्ध्या बैठकीत,
आकाश,गवत, गोबरे पोर बाहेर पडतात.
आपणच आपल्याला न सापडण्याच्या गर्दीत
डिओडरन्ट,तेल,शाम्पू,घाम यान्च्या वासात
मोबाइल,शिव्या,गप्पा यान्च्या पार्श्वसन्गीतात
डब्यात हरवतात
आकाश आणि गवताचे राखीव तुकडे.
यथावकाश दिवस येतो भरमाथ्यावर अन् सम्पतोही.
परततात माणसे एकमेकाना दाबत,चेन्गरत,घुसमटत घराकडे आपुल्या.
हळूहळू,
शहराच्या पिवळ्या दिव्याच्या आकशाखाली,फूटपाथच्या सीमेत
घर नावाच्या अभयारण्यात
डबा जातो स्वैपाकघरात घासायला,
निळे आकाश
हिरवे गवत,
गोबरे पोर
शिळ्या दिवसाच्या
डबल शिळ्या रद्दीत.
Sunday, May 27, 2007
हरवलेल्या हिवाळ्याच्या कविता
उंबऱ्याशी आलेल्या दुःखाच्या घिरट्या आहेत शहरावर. खरंतर हा डिसेंबर आहे , जिथे आपण वर्षभराचे घाव हलक्या सुखाच्या रंगीन मृगजळात विसरू शक...
-
उंबऱ्याशी आलेल्या दुःखाच्या घिरट्या आहेत शहरावर. खरंतर हा डिसेंबर आहे , जिथे आपण वर्षभराचे घाव हलक्या सुखाच्या रंगीन मृगजळात विसरू शक...
-
मागच्या वर्षी कधी वर्तमानपत्रात, कधी फेसबुकवर मी ‘हंडाभर चांदण्या’ बद्दल वाचलं होतं. मग केवळ १०० रुपये तिकिटात आपल्या शहरातील नाट...
-
आजचे मरण उद्यावर ढकलले , तसे उद्याचे कलले किंचित परवावर , आणि परवाचे अंशतः तेरवावर टीचभर जागा झाली तिथे थोडे बूड टेकले खोल श्वास घे...