शहर उजळून निघता समृद्धीच्या दिवांच्या वैभवी प्रकाशात
आनंदाचे रंग अवघा आसमंत भरून टाकतात
दुख नावाचा शब्दही उमटत नसताना
एक म्हातारा, असलेला एकुलता एक पाय आणि त्याच्या जोडीची कुबडी
हातात घेवून चालत असतो रात्रीच्या जेवणाचे जिन्नस
उत्साहाच्या उर्जेने वाहत्या रस्त्यात त्याची चाल
कोणाच्या खिजगणतीत नाही
घरी असेल त्याच्या खचलेपण तोलणारी पिचलेली बायको
का अपंग आयुष्याला झाकणारा एकटा अंधार?
पणती तरी ठेवली असेल का त्याने
आशाहीन भविष्यापुढे उमेदीचा अंकुर म्हणून?
अंधाराच्या मुळांवर तोललेला
प्रकाशाचा डोलारा
देखण्या मंदिरातला
वांझोटा गाभारा
-
मागच्या वर्षी कधी वर्तमानपत्रात, कधी फेसबुकवर मी ‘हंडाभर चांदण्या’ बद्दल वाचलं होतं. मग केवळ १०० रुपये तिकिटात आपल्या शहरातील नाट... -
तिथे जे डोंगर आहेत तिथे आपल्याला जायचं आहे, ते डोंगर, ज्यांच्या अस्तित्वाच्या रेषा दिसतायेत धुकट धुकट, तिथे. तू.सोबत चाल किंवा एकटा आपापला ...
-
अनंतचतुर्दशीला घरात बसून धातुकी कंपने अनुभवताना मी हे विचार सुरु केले. मनोरंजन किंवा closure हेच त्याचे प्रमुख उद्दिष्ट आहे, पण झालाच त...